जीवन

 

जीवन कर्कलाको पातमा अडिएको पानी हो।

कहिलेकाहीँ मेरो मनले सोच्छ, आखिर के रहेछ त यो जीवन? यसको यात्रा किन यति छोटो र अनिश्चित? सायद यसको जवाफ यही कर्कलाको पातमा अडिएको पानीमा लुकेको छ होला ?

हो, साँच्चै जीवन भनेको त्यही कर्कलाको पातमा टल्किएको पानीजस्तै हो। पातमा अडिइरहँदासम्म यो कति सुन्दर र चम्किलो देखिन्छ, तर एउटा सानो हावाको झोकाले वा एउटा सानो स्पर्शले पनि यो खसेर हराउन सक्छ। हाम्रो जीवन पनि त्यस्तै छ। आज छ, भोलि नहुन सक्छ। हरेक पल अस्थायी छ, नाजुक छ।

यसले हामीलाई सिकाउँछ कि हामीले बिताइरहेका हरेक पल कति अनमोल छन्। हिजोको दुःखमा वा भोलिको चिन्तामा हराएर आजको खुसी गुमाउनु भनेको कर्कलाको पानीलाई त्यसै खेर फालेसरह हो।

जीवन छोटो होला, तर यसलाई कसरी जिउने भन्ने कुरा हाम्रै हातमा छ। यसलाई एउटा सुन्दर र अर्थपूर्ण कथा बनाउन सकिन्छ। हामीले बाँचेको हरेक पलमा हाँस्न, रुन, प्रेम गर्न र अरूसँग जोडिन सक्छौँ।

त्यसैले, जबसम्म कर्कलाको पातमा पानी छ, तबसम्म त्यो टल्किएर सुन्दर देखिन्छ। हाम्रो जीवनमा पनि जबसम्म सास छ, तबसम्म हरेक पललाई सुन्दर बनाउने प्रयास गरौँ। किनभने, त्यो पानी झरेपछि फर्केर आउँदैन, र बितेको पल पनि।

© जीवन